tag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post8683811978518239570..comments2022-11-26T15:08:50.768+05:30Comments on കളിയരങ്ങ്: മൈലംകുളത്തെ അര്ജ്ജുനവിഷാദവൃത്തം - ഭാഗം രണ്ട്newnmediahttp://www.blogger.com/profile/07761158313959740071noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-11044778800246523352009-01-30T08:29:00.000+05:302009-01-30T08:29:00.000+05:30മൈലങ്കുളത്തെ കളിയെ പറ്റിയുള്ള വിമ൪ശനവും കമന്റുകളും...മൈലങ്കുളത്തെ കളിയെ പറ്റിയുള്ള വിമ൪ശനവും കമന്റുകളും വായിച്ചു. പോരുവഴി കഥകളിയോഗം വളരെ പഴയതും പണ്ട് തെക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന കളിയോഗങ്ങളിൽ ഏറ്റവും നല്ല കളിയോഗവുമായിരുന്നു.അതിന്റെ മാനേജ൪<BR/>ആയിരുന്ന പോരുവഴി മാധവനുണ്ണിത്താൻ വളരെ ആദരണീയനുമായിരുന്നു. ഉണ്ണിത്താന്റെ കളിയോഗം ആണെങ്കിൽ പഴയനടന്മാ൪ ആരും അവരുടെ സ്വന്ത കളിക്കോപ്പുകൾ കൊണ്ടുപോവുകയില്ലായിരുന്നു. <BR/>ചെങ്ങന്നൂരാശാൻ മരണമടഞ്ഞ ദിവസം കൊല്ലത്ത്<BR/>മടവൂ൪ കളിയേറ്റിരുന്നു. അദ്ദേഹം അന്ന് കളിക്കു പോയില്ല.<BR/>പീതാംബരന്റെ ചുമതലയിലുള്ള കളിയായതിനാൽ<BR/>മടവൂരിന് നിശ്ചയിച്ചിരുന്ന വേഷം പീതാംബരൻ<BR/>കെട്ടി കളി മുടങ്ങാതെ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊള്ളും എന്ന വിശ്വാസം<BR/>മടവൂരിന് ഉണ്ടായരുന്നു. അന്നേ ദിവസം ചെങ്ങന്നൂരാശാന്റെ<BR/>മറ്റു ശിഷ്യന്മാരായ ഹരിപ്പാടിനെയും ചെന്നിത്തലയെയും പോരുവഴി മാധവനുണ്ണിത്താൻ ഒരു കളി ഏൽപ്പിച്ചിരുന്നു. കഥയോ ഹരിശ്ചന്ദ്രചരിതം. ഹരിപ്പാടിന് വിശ്വാമിത്രനും, ചുടല<BR/>ഹരിശ്ചന്ദ്രനും ചെന്നിത്തലയ്ക്ക് ഹരിശ്ചന്ദ്രനും. ഇവ൪ ചെന്നില്ലെങ്കിൽ കളി മുടങ്ങും. ചെങ്ങന്നൂരാശാന്റെ ശവം ദഹനം നടക്കുമ്പോൾ അവിടെ എത്തിയിരുന്ന ഉണ്ണിത്താൻ രാത്രി എട്ടുമണി വരെ മൗനമായി ഇരുന്നു. പിന്നീട് തന്ത്രപൂ൪വം ആശാന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളെ സ്വാധീനിച്ചു. ചെങ്ങന്നൂരാശാന്റെ പേരിൽ ഒരു കഥകളി മുടങ്ങരുതെന്ന് നി൪ബ്ബന്ധമുണ്ടെന്നും അതിനാൽ ഹരിപ്പാടിനെയും ചെന്നിത്തലയെയും നിങ്ങൾ എന്നോടൊപ്പം അയയ്ക്കണം എന്നും അപേക്ഷിച്ചു. അങ്ങിനെ ആശാന്റെ കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ അനുമതിയോടെ അദ്ദേഹം വന്ന കാറിൽ അവരെയും കൂട്ടി പോയി കളി നടത്തിയത് ഇവടെ സ്മരിച്ചു കൊള്ളട്ടെ. മാധവനുണ്ണിത്താന്റെ മരണശേഷം മക്കൾ കളിയോഗം നടത്തുന്നതായാണ് അറിവ്.<BR/>(പോരുവഴി മലനടയിൽ കഥകളിക്ക് പ്രാധാന്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.<BR/>ദുര്യോധനന് പ്രതിഷ്ഠ ഉള്ളതായാണ് അറിവ്. ദുര്യോധനന് സന്തോഷം ഉള്ള കഥ എന്നതിനാലും മലനടയായതിനാലും<BR/>നിഴൽകുത്ത് കഥകളിക്കായിരുന്നു പ്രാധാന്യം)<BR/>അതേ പോലെ കഥകളി നടി ശ്രീമതി ചവറ പാറുക്കുട്ടി ആദ്യം കഥകളി പഠിച്ചത് പൂതനാമോക്ഷത്തിലെ ലളിത കെട്ടാനാണ്.<BR/>അരങ്ങേറ്റം കഴിഞ്ഞശേഷം ഉണ്ണത്താന്റെ ചുമതലയിൽ എവിടെ കളി ഉണ്ടായാലും കളി നടത്തിപ്പുകരെ സ്വാധീനിച്ച് പാറുക്കുട്ടിയുടെ പൂതനാമോക്ഷം ആദ്യം അവതരിപ്പിക്കും. ഒരിക്കൽ മാങ്കുളം പാറുക്കുട്ടിയുടെ വേഷം കാണാനിടയാവുകയും ശിഷ്യയായി സ്വീകരിച്ച് അത്യാവശ്യമായ കഥകളി പാഠങ്ങൾ അഭ്യസിപ്പിക്കയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ നേത്രുത്വത്തിൽ ഒരു കഥകളി സംഘം ബോംബേ ടൂ൪ നടത്തിയപ്പോൾ കചദേവയാനി ചരിതത്തിലെ ദേവയാനിയെ അവതരിപ്പിക്കാൻ പ്രാപ്തയാക്കി സംഘത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി.<BR/>മാങ്കുളം, ഹരിപ്പാട്, ഓയൂ൪, ചെന്നിത്തല തുടങ്ങിയവരുടെ ആദ്യ ഗുരുനാഥൻ ചെന്നിത്തല കൊച്ചുപിള്ള പണിക്കരുടെ സ്വന്ത കിരീടം പോരുവഴി മാധവനുണ്ണിത്താന്റെ<BR/>കളിയോഗത്തിൽ ആദ്യാവസാന നടന്റെ കിരീടമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. <BR/><BR/>(മുതുകാട് ചന്ദ്രശേഖരന്പിള്ള ആയിരിക്കയില്ല, മുതുപിലാക്കാട് ചന്ദ്രശേഖരന്പിള്ള ആയിരിക്കാം)C.Ambujakshan Nairhttps://www.blogger.com/profile/00507597463963377065noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-25612380638482298912009-01-24T21:08:00.000+05:302009-01-24T21:08:00.000+05:30കുന്തീ തനയ.. എന്നതിനെ പറ്റി ഹരീ പറഞ്ഞത്; ഈ പദം പി...കുന്തീ തനയ.. എന്നതിനെ പറ്റി ഹരീ പറഞ്ഞത്; ഈ പദം പിന്നെ "കുന്തീ തനയ നിന്റെ ശപഥം ചിത്രമോര്ക്കിലെത്രയും.." എന്നല്ലേ? രാഗത്തിനെ പറ്റി വലിയ പിടിയില്ല. <BR/>ഞാൻ കണ്ടതും കേട്ടതും അങ്ങനെയായിരുന്നു. അതിലെന്താണ് കുഴപ്പം?<BR/><BR/>തീമിനെപ്പറ്റിയൊക്കെ പറയാൻ അനവധിയുണ്ട്, അതിനിവിടെ സ്കോപ്പില്ല. പക്ഷെ ഒന്ന് പറയട്ടെ.കേരളത്തിലെ ഒരു കലാപഭൂമിയിൽ, ഹീലിങ്ങ് ടച്ച് ആയി അവതരിപ്പിച്ച അനവധി കലകൾ, പ്രമുഖരായ കലാകാരന്മാർ പങ്കെടുത്ത് നടത്തുകയുണ്ടായി. കഥകളിക്കുവേണ്ടി തിരഞ്ഞെടുത്തത് ഇതിലെ <BR/><BR/>“ഇനിയെനിക്കൊന്നേ വേണം<BR/>എന്നുമീ മൈത്രി പുലരേണം<BR/>മത്സരമെല്ലാം തീരേണം, ലോകേ-<BR/>അരുതിനിയരുതീ രണം“<BR/><BR/>എന്നീ വരികളായിരുന്നു.<BR/><BR/>-സു-SunilKumar Elamkulam Muthukurussihttps://www.blogger.com/profile/02845053722966563209noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-87241063916602660232009-01-23T10:20:00.000+05:302009-01-23T10:20:00.000+05:30വിജയം-വധം-ഐശ്വര്യലബ്ധി-പുനഃസമാഗമം ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ്...വിജയം-വധം-ഐശ്വര്യലബ്ധി-പുനഃസമാഗമം ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് സാധാരണ കഥകളിക്കഥകളുടെ അവസാനം. അർജ്ജുന വിഷാദ വൃത്തം ഇതിൽ നിന്നും വേറിട്ടു നിൽക്കുന്നു. ഇതൊക്കെ നിസ്സാാരമാണെന്ന് ഉദ്ഘോഷം. ആശയപരത ഏറുന്നു, പ്രകടനപരത കുറയുന്നു. അവസാന രംഗം വളരെ കരുതലോടെ അവതരിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിൽ പാളിപ്പോകും. നാടകീയതയുടെ പ്രകടനത്തിനു പ്രാധാന്യം ഇല്ല എന്ന കാര്യം കൊണ്ട്. കരുതലോടെ ജ്വലിപ്പിച്ചെടുക്കേണ്ട ഉത്തരവാദിത്തം നടന്മാരിൽ നിന്നും ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ഹരീ കണ്ട കളിയിൽ അങ്ങനെ ആയില്ലെങ്കിൽ നടന്മാരുടെ അവധാനത ആയിരിക്കണം.എതിരന് കതിരവന്https://www.blogger.com/profile/05331210831009115009noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-14145311480357208762009-01-23T08:05:00.000+05:302009-01-23T08:05:00.000+05:30@ വികടശിരോമണി,:-) വിഷാദത്തിലായില്ല, വളരെ സന്തോഷവുമ...@ വികടശിരോമണി,<BR/>:-) വിഷാദത്തിലായില്ല, വളരെ സന്തോഷവുമായില്ല.<BR/><BR/>@ -സു-|Sunil,<BR/>:-) തീര്ച്ചയായും. പ്രേക്ഷകനെ ഉലയ്ക്കുവാന് തക്കവണ്ണമുള്ള (എല്ലാ രംഗങ്ങളും ഉലയ്ക്കുകയല്ലല്ലോ, അതേ അളവില് മികച്ചതായത് എന്നു കൂടി കണക്കാക്കുക.) രംഗങ്ങള് നിരവധി പ്രാവശ്യം കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു കൂട്ടര് നന്നായാല് അവര് നന്നായി, നന്നാവാത്തവര് നന്നായില്ല എന്നു പറയുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ് ഞാന്. കളി മൊത്തത്തില് നന്നായോ ഇല്ലയോ എന്നത്, നന്നായ കൂട്ടരുടെ കഥയിലെ പ്രാധാന്യം പോലെയിരിക്കും. റിയല് ടൈമില് ഉള്ള ഒരു കളി സിനിമാനിരൂപണം പോലെയല്ല എഴുതുന്നതും. (അങ്ങിനെയെങ്കില്, ഇത്രയുമാണോ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുവാനുണ്ടാവുക!) ജലദോഷം കൂടി ബാധിക്കും, പക്ഷെ അതുകൊണ്ട് കളി മോശമായാല് പറയാതിരിക്കണം എന്നില്ലല്ലോ! ശിശുപാലന്റെ ആട്ടം പ്രധാനമാണ്, അതുകൊണ്ട് വധിക്കുന്ന രംഗം കാട്ടിക്കൂട്ടലാവാം എന്നര്ത്ഥമില്ല. ആട്ടം നന്നായെങ്കില് നന്നായെന്നു പറയുക, വധിക്കുന്ന രംഗം മോശമായെങ്കില് അതും പറയുക, അല്ലെങ്കില് പറയണം. ആട്ടം നന്നായതുകൊണ്ട്, മോശമായി അവതരിപ്പിച്ച മറ്റു ഭാഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയരുത് എന്നതിനോട് യോജിപ്പില്ല.<BR/><BR/>കൃഷ്ണനും അര്ജ്ജുനനും കൂടിയുള്ള ഭാഗങ്ങള്ക്ക് പ്രാധാന്യമില്ലാതെ വരുന്നില്ല. കഥകളികള്ക്ക് ‘തീം’ ഉണ്ടോ! അങ്ങിനെ ‘തീം’ അധിഷ്ഠിതമായ ഒരു കലയാണ് കഥകളി എന്നു തന്നെ ഞാന് കരുതുന്നില്ല. രംഗങ്ങളുടെ ശരിയായ അവതരണം വളരെ പ്രാധാന്യമര്ഹിക്കുന്നു, അവയ്ക്ക് പ്രധാനഭാഗങ്ങളുമായി കാര്യമായ ബന്ധമില്ലെങ്കില് പോലും. ഈ രീതിയില് ‘തീം’ അനുസരിച്ച് നോക്കുകയാണെങ്കില്, നളചരിതം രണ്ടാം ദിവസത്തിലെ ആദ്യ രംഗത്തിന് കാര്യമായ പ്രാധാന്യമില്ലല്ലോ! അവിടെയുള്ളത് മൂന്നു പദങ്ങളും, അതെടുക്കുന്നത് രണ്ട് മണിക്കൂറോളവും!<BR/><BR/>തീര്ച്ചയായും, കാരണങ്ങള് പലതുണ്ടാവാം, ഒരാളുടെ പ്രകടനം മോശമാവുന്നതില്. അതുകൊണ്ട് അതു പറയാതിരിക്കണം എന്നതിനോട് യോജിപ്പില്ല. അര്ജ്ജുനന്-ദുശ്ശള സംഭാഷണ രംഗങ്ങളെക്കുറിച്ച് എന്റെ അഭിപ്രായം പോസ്റ്റില് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. അവസാനം പറഞ്ഞ അര്ജ്ജുനന്റെ മനോധര്മ്മം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. (കുറഞ്ഞപക്ഷം എന്റെ ശ്രദ്ധയില് പെട്ടില്ല.) പുതിയ കഥയായതുകൊണ്ട് മനഃപൂര്വ്വം ഉദാസീനമാക്കിയിട്ടില്ല. വികടന്റെ കമന്റില് അങ്ങിനെയുണ്ടോ? അവസാന വരി “ ചുരുക്കത്തില്, ശൈശവദിശയിലുള്ള കഥയുടെ ബാലാരിഷ്ടതകള് ഒഴിവാക്കി നോക്കിയാല്; കഥയുടേയും, പദങ്ങളുടേയും പരിമിതികള്ക്കുള്ളില് നിന്ന്, തങ്ങള്ക്കാവും വിധം കലാകാരന്മാര് ആടിഫലിപ്പിച്ച ഒരു അരങ്ങായിരുന്നു മൈലംകുളത്തേത്. ” ശ്രദ്ധിച്ചില്ലേ!<BR/>--Hareehttps://www.blogger.com/profile/08860330007453208252noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-723669951116579372009-01-22T21:14:00.000+05:302009-01-22T21:14:00.000+05:30പ്രേക്ഷകനെ ഉലയ്ക്കുവാന് തക്കം രംഗങ്ങള് ശോഭിച്ചില...പ്രേക്ഷകനെ ഉലയ്ക്കുവാന് തക്കം രംഗങ്ങള് ശോഭിച്ചില്ല. എന്ന് ഹരീ എഴുതുനു.<BR/><BR/>ഇന്നത്തെ കാലത്ത് എത്ര കളികള് എത്ര രംഗങ്ങള് ഹരീ ഇങ്ങനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവണം? ഒരാള് നന്നായാല് അല്ലെങ്കില് ഒരു കൂട്ടര് നന്നായാല് കളി നല്ലതായി എന്ന് പറയുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ് ഞാന്. കഥകളിക്ക് ഒരു മുന്കൂര് റിഹേഴ്സല് ഒന്നുമില്യല്ലോ. വിളിച്ചുകൂട്ടുന്ന ആള്കാരല്ലേ?<BR/><BR/>ഹരീക്ക് പലതരത്തിലും എഴുതാനറിയാം. സിനിമാ നിരൂപണം മുതല് കഥകള് വരെ ഹരീ എഴുതുന്നു. പക്ഷെ ഇതുപോലെയാണോ ഒരു കളി റെവ്യൂ ചെയ്യുക? ഈ ആസ്വാദനകുറിപ്പിന്റെ കാര്യത്തില് മാത്രമല്ല ഇതെനിക്കു തോന്നിയത്. സിനിമയും മറ്റും പലവിധം എഡിറ്റിങ്ങും റീടേക്കും കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് വരുന്നത്. പക്ഷെ ഒരു കളി അങ്ങനെയല്ലല്ലോ. റിയല് ടൈമില് റിയലായി കാണിക്കുകയല്ലേ? ഒരു നടന്റെ അല്ലെങ്കില് ഭാഗവതരുടെ ജലദോഷം കൂടി അന്നത്തെ കളിയെ ബാധിക്കും, ഇല്ലേ? ഒരു ആസ്വാദകന് എന്ന നിലയില് കയ്യും വീശി നാം കളി കാണാന് പോകുമ്പോള് ഇതൊന്നും ചിന്തിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. പക്ഷെ എഴുതുമ്പോള് വേണം. റിയല് ടൈമില് ഉള്ള ഒരു കളി ഒരു സിനിമാ നിരൂപണം എഴുതുന്ന പോലെ എഴുതാന് പറ്റില്ല.<BR/><BR/>ജയദ്രഥവധത്തെ കുറിച്ച് ഹരീ എഴുതിയിരിക്കുന്നു "ജയദ്രഥന്റെ മരണം അരങ്ങില് കാണികുന്നതെങ്ങനെ എന്ന് വലിയ ധാരണ തിരശ്ശീലക്കാര്ക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു" എന്ന്. ഹരീ വധം അല്ലല്ലോ പ്രധാനം. ത്രികാലത്തില് നടന്ന രാജസൂയത്തിന്റെ വീഡിയോ ഞാന് യൂട്യൂബില് കണ്ടു. ശിശുപാലനായി രാമന് കുട്ടി നായര് കേമമാക്കി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വയസ്സും നോക്കണമല്ലോ. ഇത്രയും കേമമായി ആടിയ ശിശുപാലനെ വധിക്കുന്ന രംഗം ഒന്ന് കാണുകതന്നെ വേണം!. ഒരു കാട്ടികൂട്ടല് തന്നെ! സുദര്ശനം കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല കൃഷ്ണന്റെ കയ്യില്!. ആരും അതത്ര കാര്യമാക്കി കാണില്ല. കാരണം കഥകളി അങ്ങനെയൊക്കെയാണ്. ചില വ്യതിയാനങ്ങള് ചില സ്വാതന്ത്ര്യങ്ങള് എന്നൊക്കെ പറയാം. നാം പോകുന്നത് ശിശുപാലനെ വധിക്കുന്ന രംഗം കാണാനല്ല, മറിച്ച് ശിശുപാലന്റെ ആട്ടം കാണാനാണ്. ശിശുപാലന് വധിക്കപ്പെടും എന്നും കൃഷ്ണനെ എങ്ങനെ ആണ് അത് ചെയ്യുക എന്നൊക്കെ നമുക്ക് നല്ല മുന്കൂര് ധാരണ ഉണ്ട്. എന്നാലും ശിശുപാലന്റെ ആട്ടം കാണാന് പോകും. ശിശുപാലന്റെ ആട്ടം കൂടി നമുക്ക് മനഃപ്പാഠമായിരിക്കും എങ്കിലും. അല്ലേ? അതാണ് കഥകളി. റിയല് ടൈം, റിയല് പെര്ഫോമന്സ്.<BR/><BR/>പിന്നെ മുകളില് പറഞ്ഞപോലെ അര്ജ്ജുനന് കേമമായി കൃഷ്ണന് കേമാവാത്തതിന് കാരണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരിചയക്കുറവോ ആരോഗ്യസംബന്ധമായ മറ്റു കാരണങ്ങളോ ആയിരിക്കാം. കൂടുതല് പറയുകയാണെങ്കില് ആ രംഗം അത്രക്കു തന്നേ ഉള്ളൂ. അതല്ലല്ലോ കഥയുടെ ശരിയായ തീം. അത് ഹരീ കണ്ടില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. ബ്രാഹ്മണരുടെ രംഗങ്ങള്ക്കും അത്ര തന്നെ പ്രാധാന്യമേ ഉള്ളൂ. അതു കേമമായാലും ഇല്ലെങ്കിലും കഥയ്ക്കൊന്നും പറ്റാനില്ല. സമയക്കുറവിന്റെ ഇക്കാലത്ത് ഈ രംഗം അനാവശ്യമാണ്. പക്ഷെ അതിലും പറയുന്നത് യുദ്ധക്കെടുതികളെ കുറിച്ചാണ്.<BR/><BR/>വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം സുരഥന് മരിക്കുന്ന വിധമാണ്. തന്റെ അച്ഛനെ വധിച്ച അര്ജ്ജുനന് യാഗാശ്വവുമായി തന്റെ രാജ്യാതിര്ത്തിയില് എത്തിയിരിക്കുന്നു എന്ന് കേട്ട് ഭയന്നാണ് സുരഥന് മരിക്കുന്നത്. അത് യുദ്ധം എന്ന കാലാകാലങ്ങളില് തുടരുന്ന പ്രക്രിയയുടെ ഭീകരത നമ്മെ അനുഭവപ്പെടുത്തുന്നു. കഥയില് ഇത് കൃത്യമായി പദത്തിലൂടെ പറയുന്നുണ്ട്. രംഗത്ത് ഇത് കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും ദുശ്ശള എന്ന കഥയിലെ ഉത്തരഭാഗത്തെ കഥാപാത്രത്തെ കണ്ടാല് മതി. അല്ലെങ്കില് അര്ജ്ജുനന്റെ ദുശ്ശളയെ കാനുമ്പോഴത്തെ രംഗം കണ്ടാല് മതി.<BR/><BR/>സോദരിയായ് ഗണിക്കേണ്ട <BR/>ആദരിക്കണ്ട നിങ്ങള്<BR/><BR/>എന്നീ വരികളില് തുടങ്ങി <BR/><BR/>ഇനിയെനിക്കൊന്നേ വേണം<BR/>എന്നുമീ മൈത്രി പുലരേണം<BR/>മത്സരമെല്ലാം തീരേണം, ലോകേ-<BR/>അരുതിനിയരുതീ രണം<BR/><BR/>എന്നവരികള് വരെ വളരെ വികാരപരം തന്നെ. <BR/><BR/>യുദ്ധം വേണ്ട എന്നൊക്കെ പലരീതികളില് പറയുന്നതു തന്നെ അല്ലേ ഹരീ അതിന്റെ സന്ദേശം? അതു കാണാത്തതെന്തേ? (പലരീതിയില് ഒരേസാധനം പറയുന്നതു തന്നെ ഒരു കളിയെ സംബന്ധിച്ച് കലയല്ലേ? അതിന് കഥകളിയില് തന്നെ ഉദാഹരണങ്ങള് അനവധി) അവിടെ ഉദ്ദേശിച്ച കൊഴുപ്പുകിട്ടിയില്ലെങ്കില് മുന് പറഞ്ഞപോലെ കളിക്കാരുടെ പരിചയക്കുറവോ മറ്റ് കാരണങ്ങളോ ആയിരിക്കാം. കാരണം ഞാന് നേരിട്ട് ഇക്കഥ കണ്ടത് പാലക്കാട് വെച്ചാണ്. അന്ന് ഈ രംഗമെത്തിയപ്പോള് പലരും കരയുന്നതും എഴുന്നേറ്റുനിന്ന് വികാരം കൊള്ളുന്നതും എന്റെ കണ്കൊണ്ട് കണ്ടതും എനിക്കുതന്നെ അനുഭവം ഉള്ളതും ആണ്. അതിനാല് ആണ് ഞാന് ഇതിനെ കുറിച്ച് എഴുതിയതും. അതുതന്നെയാണ് മറ്റ് കഥകളി കഥകളില് നിന്നും ഇക്കഥയെ മാറ്റി നിര്ത്തുന്നതും. ബാബുനമ്പൂതിരിയുടേയും രാജശേഖരന്റേയും കൃഷ്ണകുമാറിന്റേയും പാട്ടും അഭിനയവും അന്ന് കേട്ട്,കണ്ടിറങ്ങിയവരെല്ലാം ഇത് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്തു സ്വകാര്യസംഭാഷണങ്ങളില് പ്രത്യേകം പറയുകയും ചെയ്തു.<BR/><BR/>ഞാന് ഇതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം വായിക്കാനായി നോക്കി ഇരുന്നത് എന്താണെന്നറിയുമോ?<BR/><BR/>യുദ്ധമൊന്നും വേണ്ട സമാധനം മതി എന്നു പറഞ്ഞ് സുരഥപുത്രനെ അര്ജ്ജുനന് രാജാവായി വാഴിക്കുന്നു. രജാവായി വാഴിക്കാന് വാള് കയ്യില് കൊടുക്കണമല്ലോ. വാള് എന്നാല് ആയുധവും. തൊട്ട് മുന്പറഞ്ഞ പദങ്ങള്ക്ക് എതിരായി ഇവിടെ വാള് തന്നെ കൊടുക്കുമ്പോള് അര്ജ്ജുനനായി അഭിനയിച്ച ആളുടെ (അര്ജ്ജുനന് - കൃഷ്ണകുമാര്) മനോധര്മ്മം എന്തായിരുന്നു എന്നതായിരുന്നു. അത് ഹരീ എഴുതും എന്ന് വിചാരിച്ചു. നോക്കിയിരുന്നത് മിച്ചം!<BR/><BR/>പൊതുവേ ഒരു ഉദാസീനത ഹരീ യുടെ ഈ എഴുത്തില് കാണാം. അത് വികടന്റെ കമന്റിലൂടെ എനിക്കുമത്രം തോന്നിയതല്ല എന്ന് സ്പഷ്ടമാക്കുന്നു. പുതിയ കഥയായതു കൊണ്ടാണോ?SunilKumar Elamkulam Muthukurussihttps://www.blogger.com/profile/02845053722966563209noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-7996223961494906422009-01-21T13:17:00.000+05:302009-01-21T13:17:00.000+05:30മൊത്തത്തിലപ്പൊ വിഷാദത്തിലായോ സന്തോഷായോ?:)മൊത്തത്തിലപ്പൊ വിഷാദത്തിലായോ സന്തോഷായോ?:)വികടശിരോമണിhttps://www.blogger.com/profile/06501663961340560929noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6530907038080645456.post-68726447798952934772009-01-21T10:14:00.000+05:302009-01-21T10:14:00.000+05:30മൈലംകുളം നാഗരാജാക്ഷേത്രത്തില് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട...മൈലംകുളം നാഗരാജാക്ഷേത്രത്തില് അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ‘അര്ജ്ജുനവിഷാദവൃത്തം’ ആട്ടക്കഥയുടെ ആസ്വാദനം - രണ്ടാം ഭാഗം.<BR/>--Hareehttps://www.blogger.com/profile/08860330007453208252noreply@blogger.com